Ministranci Radzionków

Św. Tarsycjusz żył w III w. po Chrystusie. Umarł śmiercią męczeńską w obronie Najświętszego Sakramentu, którego potajemnie zanosił więźniom.

Święty Tarsycjusz miał być akolitą Kościoła Rzymskiego. Jest to jedno ze święceń niższych, które daje prawo klerykom Kościoła Rzymsko-Katolickiego usługiwania do Mszy Świętej – a więc do zaszczytnej funkcji, którą obecnie pełnią ministranci.

Nie znamy bliżej daty jego śmierci. Przypuszcza się, że św. Tarsycjusz poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza (lata 249-251 po narodzeniu Chrystusa). Było to jedno z najkrwawszych prześladowań. Chrześcijanie chętnie ginęli za Chrystusa, ale ich największym pragnieniem było, by mogli na drogę do wieczności posilić się Chlebem Eucharystii. Zanoszono im przeto potajemnie Komunię św. do więzień. Gorliwością w obsługiwaniu świętych męczenników wyróżniał się św. Tarsycjusz.

Najświętszy Sakrament ze czcią odniesiono do kapłana katolickiego. Ciało Świętego zostało pogrzebane na cmentarzu św. Kaliksta obok szczątków papieża św. Stefana I, który w kilka lat po nim poniósł śmierć męczeńską (257 r.).

Papież św. Damazy I męczeństwo św. Tarsycjusza opisał wierszem. W 1675 roku relikwie Świętego przeniesiono z Rzymu do Neapolu, gdzie spoczywają w bazylice św. Dominika w osobnej kaplicy. W tymże ołtarzu znajduje się krzyż, z którego Pan Jezus miał przemówić do św. Tomasza z Akwinu: „Dobrze o Mnie napisałeś, Tomaszu. Jaką nagrodę chcesz za to otrzymać?” Na to miał odpowiedzieć św. Tomasz: „Chcę tylko Ciebie, Panie, i nic więcej!”

Trumienka z częścią relikwii św. Tarsycjusza jest także w salezjańskim kolegium w Rzymie przy Via Appia Antica. We Włoszech Święty nasz cieszy się czcią szczególną jako patron kółek eucharystycznych, czy tak zwanych „Kółek małego kleru”. Święty był także na początku naszego wieku patronem kandydatów do Włoskiej Młodzieży Akcji Katolickiej. W Polsce jest on znany przede wszystkim jako patron ministrantów. W 1939 roku architekt Rossi wystawił ku czci św. Tarsycjusza w Rzymie piękną świątynię. W słynnym na cały świat muzeum w Luwrze można podziwiać przepiękną rzeźbę, przedstawiającą świętego młodzieńca w chwili jego męczeńskiej śmierci, dzieło A. Falguiere. Jednak najszczególniejsze nabożeństwo do św. Tarsycjusza miał głośny kardynał angielski, Wiseman, który Świętemu poswięcił osobny utwór poetycki: „Fabiola”, napisany w 1855 roku.

Jak co roku pod koniec wakacji została zorganizowana diecezjalna pielgrzymka ministrantów. W tym roku odbyła się ona w sobotę, 29 sierpnia.

Z okazji świętowania 90 – lecia istnienia diecezji katowickiej, pielgrzymka rozpoczęła się o godz. 10.00 w kościele św. apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, gdzie ministranci dowiedzieli się m.in. o historii i znaczeniu tego miejsca. Około godz. 10.45 w strojach liturgicznych i ze sztandarami, ministranci wraz z księżmi wyruszyli  w procesji do katedry Chrystusa Króla, gdzie uczestniczyli we Mszy świętej sprawowanej przez ks. arcybiskupa Wiktora Skworca. Po Eucharystii odbył się  pokaz iluzji, zabawy i konkursy dla ministrantów. Pielgrzymka zakończyła się losowaniem nagród o godz. 15.00.

Boże Ciało w czwartek obchodzimy ZAWSZE Trójcy Przenajświętszej po Uroczystości. JEGO ustanowienie było odpowiedzią na kwestionowanie obecności Chrystusa w Eucharystii przez niektórych teologów średniowiecznych. Bezpośrednią jednak Przyczyna Były objawienia Błogosławionej Julianny z Cornillon, Która miewała WIDZENIA jaśniejącej tarczy Ciemna plama z. Uznano, ZE dziesięciu miał zwrócić uwagę znak na brak specjalnego DNIA poświęconego uczczeniu Najświętszego Sakramentu w kalendarzu liturgicznym. Pod wpływem Tych objawień biskup Robert ustanowił w 1246 Roku TAKIE święto dla Diecezji w Liege (Leodium). Papież Urbana IV napisał Bulle "Transiturus", Która rozszerzyła je Jako festum Corporis Christi (lac. Święto Ciała Chrystusa) na cały Kościół, lecz zmarł NIM zdążył ja ogłosić. Dopiero w 1317 Roku Jana XXIII uczynił, Tym samym wprowadzając w całym Kościele święto. W Polsce po Raz Pierwszy świętowano je w 1320 Roku wag Diecezji Krakowskiej na polecenie biskupa Nankera.

Autorem rzymskiego oficjum brewiarzowego i Bożego Ciała formularza mszalnego żart wg Tradycji św. Tomasz z Akwinu. TZW. procesję teoforyczną wprowadzono później niż święto, prawdopodobnie ok. 1265-1275 w Kolonii, W XV w. praktykowano JA Już w Niemczech, także, Francji, Anglii i północnych Włoszech Polsce. Obecnie odbywana żart zrobić 4 ołtarzy z hostia w monstrancji niesioną, która na zakończenie udzielane żart błogosławieństwo na 4 Strony Świata. Ze świętem związane Były od Początku XIV w. widowiska parateatralne (np. Żywe OBRAZY) Badz teatralne.

Właściwa nazwa: Dni błagalne (rogationes, od łac. rogo - prosić, modlić się). Swoimi początkami sięgają chrześcijańskiej starożytności. Do dni błagalnych należą: święto św. Marka Ewangelisty (obchód stały 25 kwietnia) i trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego (Dni Krzyżowe). Zasadniczo daje się im miejsce w trzy dni od VI Niedzieli Wielkanocnej do środy przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego. W dni błagalne urządza się procesje w kierunku pól, ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych oraz suplikacji. Dobrego Boga, Który swojemu stworzeniu "daje pokarm we właściwym czasie i otwiera rękę swoją" prosimy o dobre zbiory oraz o sprzyjającą pogodę.

Jeśli myślisz, że K+M+B, które piszemy na drzwiach naszych domów oznacza imiona Trzech Króli, to jesteś w błędzie.

 

W ogóle to prawidłowy zapis na naszych drzwiach powinien wyglądać tak: C + M + B 2015 (tudzież inny rok). Znaczy to "Christus Mansionem Benedicat" - czyli "Niech Chrystus błogosławi ten dom (mieszkanie)" (niektórzy tłumaczą to: "Chryste błogosław temu domowi/mieszkaniu").

 

W związku z powyższym trzeba też powiedzieć, że dwukrotne pojawiające się "+", to nie "plusiki", tylko "krzyżyki" - znak błogosławieństwa.

 

K M B wzięło się stąd, że ludzie zaczęli łacińskie "C" zastępować polskim "K". W średniowieczu, kiedy pojawiła się legenda o trzech królach, która w kolejnych wiekach zyskała sporą popularność ludzie zaczęli coraz bardziej utożsamiać owe

"K M B" z inicjałami imion trzech mędrców.

 

Księga liturgiczna "Obrzędy błogosławieństw" tom II, str. 244 - podaje, że można stosować zapis: C M B, albo: J M J - czyli inicjały Jezusa Maryi Józefa - świętej rodziny. Nie ma zaś czegoś takiego jak K M B!

 

Dlatego warto powrócić do chwalebnej tradycji chrześcijańskiej i już dziś na drzwiach naszych domów zapisać C+M+B 2015, prosząc świadomie Jezusa Chrystusa o jego błogosławieństwo, a nie imiona Kacpra, Melchiora i Baltazara.

NIECH MIŁOŚĆ, KTÓRĄ POZNAŁ ŚWIAT

W BETLEJEMSKĄ NOC

ROZRADUJE WASZE SERCA I NAPEŁNI JE DARAMI !

Błogosławionych, radosnych i ciepłych

Świąt Bożego Narodzenia

całej Wspólnocie Ministranckiej

życzą 

Duszpasterze 

Dnia 22 listopada 2014 roku ministranci wyruszyli na wycieczkę do Krakowa. O godzinie 8:15 zebraliśmy się pod kościołem parafialnym i już kwadrans później grupa 32 ministrantów wraz z opiekunami siedziała w autokarze. Po ponad godzinnej podróży znaleźliśmy się w pierwszym punkcie wycieczki – Klasztorze Benedyktynów w Tyńcu. Tam zostaliśmy oprowadzeni przez jednego z zakonników i dzięki niemu mogliśmy poznać historię klasztoru. Następnie po krótkiej podróży autokarem znaleźliśmy się w Krakowie. Spacerowaliśmy wzdłuż Wisły i doszliśmy do Smoka Wawelskiego. Kolejnym punktem wycieczki była wizyta w Muzeum Archidiecezjalnym Kardynała Karola Wojtyły. Mogliśmy poznać historię i zobaczyć przedmioty związane z św. Janem Pawłem II. Później przyszedł czas na obiad, więc udaliśmy się na Krakowski Rynek. Po posiłku był czas na krótki spacer po rynku i odwiedzenie Kościoła Mariackiego i Kościoła św. Franciszka z Asyżu. Ostatnim punktem wycieczki było zwiedzenie Wawelu. Weszliśmy na wieżę aby zobaczyć najsłynniejszy polski dzwon – Dzwon Zygmunta. Następnie zobaczyliśmy Groby Królewskie. Później nasze kroki skierowaliśmy w kierunku autokaru, po drodze przechodziliśmy przez dziedzińce królewskie. Kiedy wchodziliśmy do autokaru było już po zachodzie słońca. Pełni wrażeń i emocji mogliśmy odpocząć w drodze powrotnej do domu. Parę minut po 19 byliśmy na parkingu przykościelnym, gdzie skończyła się nasza wycieczka.

 

W imieniu ministrantów dziękujemy ks. Andrzejowi za organizację wycieczki oraz naszym opiekunom za opiekę.

Łukasz Tomczyk

1 listopada (sobota) obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych. Dzień ten kojarzy się dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich

osób, z cmentarzem, dla innych z wiązanką kwiatów, jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Nie mniej jednak w tym dniu udajemy się

z całymi rodzinami na cmentarz i nawiedzamy groby naszych bliskich, przyjaciół, rodziców, krewnych, znajomych, stawiając kwiaty, zapalając ten "płomyk nadziei", wierząc, że już cieszą

się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która ma zaprowadzić

ich do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspólnocie ze Świętymi, którzy

otaczają nas opieką.

 

W tym dniu Msze Św. odprawiane jak w niedzielę z wyjątkiem Mszy Św. o godz. 16:00 ponieważ została przesunięta na 16:30

O godz. 14:30 rozpoczynamy nieszpory a po nich udamy się w procesji na cmentarz.